Ogólne założenia metody McKenziego
Metoda McKenziego powstała w trakcie pracy nowozelandzkiego fizjoterapeuty Robina McKenzie w latach pięćdziesiątych i obecnie jest najpopularniejszym sposobem leczenia zespołów bólowych kręgosłupa w krajach Europy Zachodniej, USA oraz Nowej Zelandii.
Od innych metod fizjoterapii różni się własnym, oryginalnym sposobem czynnościowego badania narządu ruchu oraz zupełnie innym podejściem leczniczym.
Badanie metodą McKenziego opiera się na opracowanych przez autora specjalnych protokołach diagnostycznych, odrębnych dla każdego odcinka kręgosłupa oraz kończyn.
Protokół składa się z bardzo dokładnego wywiadu chorobowego, pozwalającego precyzyjnie ustalić zachowanie objawów oraz ich zmienność w ciągu doby.
Kolejnym etapem jest badanie oparte na znajomości wzorów bólowych czyli charakterystycznej topografii objawów oraz ich zmian w odpowiedzi na ruchy testujące, ściśle określone przez procedurę badania.
Szkolenia
Taki sposób diagnozowania pozwala w wielu wypadkach znacznie wcześniej zidentyfikować źródło dolegliwości, niż mogą to zrobić skomplikowane drogie badania obrazowe (rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa). Badanie przeprowadzone metodą McKenziego pozwala precyzyjnie zakwalifikować objawy do jednego z zespołów klinicznych, wchodzących w układ autorskiego systemu klasyfikacji bólów kręgosłupa.
Dla każdego z zespołów autor zaleca odrębny sposób leczenia, nastawiony na eliminację przyczyn. Robin McKenzie swój system diagnostyczno-terapeutyczny zbudował na modelu wewnątrzdyskowego uszkodzenia czyli wiązał źródło bólu z patologia krążka międzykręgowego, ale zakładał również inne źródła dolegliwości. Wewnętrzne elementy uszkodzonego dysku mają skłonność do przemieszczania się z każdym ruchem bądź zmianą pozycji ciała. Badanie metodą McKenziego pozwala ustalić kierunek przemieszczania uszkodzonych tkanek, więc terapeuta może ustalić, jakim ruchem ciała chory ma wprowadzić na swoje miejsce przemieszczone, uszkodzone tkanki krążka. Pacjent czynnie, ruchem wykonywanym samodzielnie albo z pomocą terapeuty, koryguje zaburzenia struktury uszkodzonego dysku, uzyskując jednocześnie szybkie zmniejszenie lub całkowitą eliminację bólu.
Jeśli przyczyną bólu nie jest uszkodzony dysk lecz utrata elastyczności i prawidłowej ruchomości kręgosłupa (najczęściej spowodowana siedzącym trybem życia i zbyt jednostajnymi pozycjami w życiu codziennym) – wówczas leczenie przyczynowe polega na stopniowym usuwaniu istniejących ograniczeń ruchomości. Istnieje też pewna grupa pacjentów, u których badanie kręgosłupa nie ujawnia żadnych nieprawidłowości z wyjątkiem błędnego nawyku postawy. W ich przypadku eliminacja przyczyny bólu polega na dokładnej edukacji w zakresie korekcji postawy.
Kurs podstawowy składa się z pięciu części, podzielonych okresami praktyki klinicznej, umożliwiających gromadzenie praktycznych doświadczeń. Całość trwa co najmniej 14 miesięcy i kończy się Egzaminem Uwierzytelniającym. Po jego pomyślnym złożeniu otrzymuje się prawo do używania tytułu Terapeuty Uwierzytelnionego (Certyfikowanego) Międzynarodowego Instytutu McKenziego oraz stosowny certyfikat honorowany na całym świecie.
Część A – odcinek lędźwiowy
Celem szkolenia będzie przedstawienia zastosowania Metody Mechanicznego Diagnozowania i Terapii (metody McKenziego) w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Każda z głównych części, na które podzielono kurs, ma swoje specyficzne cele edukacyjne.
Celem tej części kursu jest umożliwienie uczestnikowi nabycia wiedzy i umiejętności stanowiących podstawę do dalszego rozwoju jego możliwości w zakresie zastosowania przedstawionych zasad koncepcji.
Celem szkolenia jest wzrost kompetencji społecznych uczestników, jako element niezbędny do pracy w medycznych zespołach interdyscyplinarnych.
Lepsza komunikacja i współpraca w zespole przekłada się pozytywnie na proces leczenia i zdrowie pacjenta.
W następstwie uważnego uczestnictwa w zajęciach i ukończenia kursu uczestnicy będą w stanie:
-
Właściwie stosować Metodę Mechanicznego Diagnozowania i Terapii McKenziego.
-
Różnicować objawy wyodrębnionych przez McKenziego zespołów klinicznych (strukturalnego, dysfunkcyjnego, posturalnego) oraz innych schorzeń kręgosłupa, zapewniając pacjentowi właściwe schematy postępowania terapeutycznego w przypadku każdego z zespołów.
-
Identyfikować przypadki, w których dla uporania się z objawami konieczne jest zastosowanie zewnętrznej siły terapeutycznej zgodnie z koncepcją „progresji siły” McKenziego.
-
Pomagać pacjentom w opracowywaniu i samodzielnym wprowadzaniu w czyn procesów terapeutycznych, służących realizacji celów związanych z leczeniem.
Część B – odcinek szyjny i piersiowy kręgosłupa
Moduł B to druga cześć kursu podstawowego, która powraca do koncepcji z części pierwszej i za pomocą demonstracji na pacjentach, wykładów, pracy grupowej i sesji praktycznych prezentuje skuteczność tych samych technik w odniesieniu do szyjnej i piersiowej części kręgosłupa. Prezentowana jest również diagnostyka różnicowa problemów związanych z odcinkiem piersiowym i szyjnym, a także objawów specyficznych dla odcinka szyjnego kręgosłupa.
Celem szkolenia jest wzrost kompetencji społecznych uczestników, jako element niezbędny do pracy w medycznych zespołach interdyscyplinarnych.
Lepsza komunikacja i współpraca w zespole przekłada się pozytywnie na proces leczenia i zdrowie pacjenta.
W następstwie uważnego uczestnictwa w zajęciach i ukończenia kursu uczestnicy będą w stanie:
-
Właściwie stosować Metodę Mechanicznego Diagnozowania i Terapii McKenziego.
-
Różnicować objawy wyodrębnionych przez McKenziego zespołów klinicznych (strukturalnego, dysfunkcyjnego, posturalnego) oraz innych schorzeń kręgosłupa, zapewniając pacjentowi właściwe schematy postępowania terapeutycznego w przypadku każdego z zespołów.
-
Identyfikować przypadki, w których dla uporania się z objawami konieczne jest zastosowanie zewnętrznej siły terapeutycznej zgodnie z koncepcją „progresji siły” McKenziego.
-
Pomagać pacjentom w opracowywaniu i samodzielnym wprowadzaniu w czyn procesów terapeutycznych, służących realizacji celów związanych z leczeniem.
Część C – Mechaniczne Diagnozowanie i Terapia
Kręgosłup Lędźwiowy (Kurs zaawansowany) oraz Kończyny (kończyna dolna)
Moduł C to trzecia cześć kursu podstawowego, która powraca do koncepcji z części pierwszej i drugiej i za pomocą demonstracji na pacjentach, wykładów, pracy grupowej i sesji praktycznych prezentuje skuteczność technik w odniesieniu do lędźwiowej części kręgosłupa i kończyny dolnej. Uczestnik nabywa umiejętność praktycznego rozwiązywaniu problemów i klasyfikacji pacjentów z różnymi dolegliwościami kręgosłupa oraz umiejętność stosowania podstawowych technik manualnych.
Celem jest nabycie umiejętności prowadzenia diagnozy pacjentów z objawami ze strony kończyny dolnej i opracowania programu leczenia tych zaburzeń.
Celem szkolenia jest również wzrost kompetencji społecznych uczestników, jako element niezbędny do pracy w medycznych zespołach interdyscyplinarnych. Lepsza komunikacja i współpraca w zespole przekłada się pozytywnie na proces leczenia i zdrowie pacjenta.
W następstwie uważnego uczestnictwa w zajęciach i ukończenia kursu uczestnicy będą w stanie:
-
Właściwie stosować Metodę Mechanicznego Diagnozowania i Terapii McKenziego.
-
Różnicować objawy wyodrębnionych przez McKenziego zespołów klinicznych (strukturalnego, dysfunkcyjnego, posturalnego) oraz innych schorzeń kręgosłupa, zapewniając pacjentowi właściwe schematy postępowania terapeutycznego w przypadku każdego z zespołów.
-
Identyfikować przypadki, w których dla uporania się z objawami konieczne jest zastosowanie zewnętrznej siły terapeutycznej zgodnie z koncepcją „progresji siły” McKenziego.
-
Pomagać pacjentom w opracowywaniu i samodzielnym wprowadzaniu w czyn procesów terapeutycznych, służących realizacji celów związanych z leczeniem.
Część D – Mechaniczne Diagnozowanie i Terapia
Kręgosłup Szyjny i Piersiowy (Kurs zaawansowany) oraz Kończyny (kończyna górna)
Moduł D to CZWARTA cześć kursu podstawowego, która powraca do koncepcji z części poprzednich i za pomocą demonstracji na pacjentach, wykładów, pracy grupowej i sesji praktycznych prezentuje skuteczność technik w odniesieniu do szyjnej części kręgosłupa i kończyny górnej. Uczestnik nabywa umiejętność praktycznego rozwiązywaniu problemów i klasyfikacji pacjentów z różnymi dolegliwościami kręgosłupa oraz umiejętność stosowania podstawowych technik manualnych.
Celem jest nabycie umiejętności prowadzenia diagnozy pacjentów z objawami ze strony kończyny górnej i opracowania programu leczenia tych zaburzeń.
Celem szkolenia jest również wzrost kompetencji społecznych uczestników, jako element niezbędny do pracy w medycznych zespołach interdyscyplinarnych. Lepsza komunikacja i współpraca w zespole przekłada się pozytywnie na proces leczenia i zdrowie pacjenta.
W następstwie uważnego uczestnictwa w zajęciach i ukończenia kursu uczestnicy będą w stanie:
-
Właściwie stosować Metodę Mechanicznego Diagnozowania i Terapii McKenziego.
-
Różnicować objawy wyodrębnionych przez McKenziego zespołów klinicznych (strukturalnego, dysfunkcyjnego, posturalnego) oraz innych schorzeń kręgosłupa, zapewniając pacjentowi właściwe schematy postępowania terapeutycznego w przypadku każdego z zespołów.
-
Identyfikować przypadki, w których dla uporania się z objawami konieczne jest zastosowanie zewnętrznej siły terapeutycznej zgodnie z koncepcją „progresji siły” McKenziego.
-
Pomagać pacjentom w opracowywaniu i samodzielnym wprowadzaniu w czyn procesów terapeutycznych, służących realizacji celów związanych z leczeniem.